Χθες το βράδυ κοιμήθηκα με τις κότες...

Χθες το βράδυ κοιμήθηκα με τις κότες και άφησα τις σκέψεις ξεμαλλιάσματος του πρώην και τις φίλης του για άλλη μέρα.Αυτή την Κυριακή θα πήγαινα στους γονείς μου για φαγητό.Πήγα και στήθηκα στη στάση και θεώρησα τον εαυτό μου πολύ τυχερο που πέτυχα το λεωφορειο σχεδόν αμέσως (τα σαββατοκύριακα περνάει σχεδόν κάθε μία ώρα).Μπήκα,έκατσα.Κυρία!Και ξαφνικά...
Θυμήθηκα οτι η κάρτα για τα λεωφορεία δεν είναι στο πορτοφόλι μου.Την έβγαλα χθες που πήγαμε για μπάνιο.Εννοείται οτι στη θάλασσα παίρνω μόνο τα απολύτως απαραίτητα οπότε το πορτοφόλι έμεινε σπίτι.Τώρα το πορτοφόλι είναι μαζί μου και η άκρως απαραίτητη κάρτα στο σπίτι, μέσα στην τσάντα που πήρα χθες στη θάλασσα.Αν την είχα αδειάσει τώρα θα είχα την κάρτα μαζί μου.Όμως όπως συνήθως η τσάντα αυτή έμεινε κρεμασμένη στην καρέκλα της κουζίνας μέχρι την επόμενη βδομάδα που θα ξαναπήγαινα για μπάνιο.Τι ηλίθια που είμαι!Ελπίζω να μην μπει κανένας ελεγκτής την μοναδική φορά που ξέχασα την κάρτα μου.Άραγε ακυρώνεται η κλήση ή θα πληρώσω τα κέρατα μου άδικα;Είπα κέρατα και θυμήθηκα τον Γιώργο!Γκρρρ!!
Πέρασα όλη την διαδρομή και στα δύο λεωφορεία (50 λεπτά) μέσα στο άγχος κοιταζοντας για τυχόν ελεγκτές έτσι ώστε να κατέβω τρέχοντας.Ίσως να έκανα οτι έχασα την στάση μου.
Τελικά δεν μπήκε ελεγκτής έχω και τον γυρισμό όμως...
"Για να σε δω", η μητέρα μου που την είχα ενημερώσει οτι είχα πάει για μπάνιο την προηγούμενη μέρα."Πήρες χρωματάκι".
Δε νομίζω...", δεν πρόλαβα να τελειώσω...
"Δεν ήσουν έτσι πριν.Έχεις πάρει χρώμα".
Η μητέρα μου!Απόρησα που έβλεπε την ελάχιστη διαφορά.Με αντηλιακό δείκτη προστασίας 30 και κάτασπρη επιδερμίδα σίγουρα δεν είχα πάρει "χρωματάκι"Το μόνο χρώμα που είχα πάρει ήταν στους ώμους κι αυτό με σημάδι απο το λουράκι της τσάντας.Όπως πάντα όμως οτι έλεγε εκείνη ήταν το σωστό και όλοι έπρεπε να το αποδεχτούμε χωρίς πολλά πολλά ακόμα κι αν αυτό αφορούσε χαζά θέματα όπως το ανύπαρκτο μαύρισμά μου.Συνοδευόμενο απο συμβουλές και παρατηρήσεις του τύπου να προσέχω μην καώ και να μην κάθομαι στον ήλιο γιατί γι αυτό πήρα χρώμα και την επόμενη φορά που δεν θα προσέξω θα καω!Το μόνο που θα καεί είναι ο εγκέφαλος μου κάθε φορά που βλεπόμαστε.Αχ!Πόσο ωραία θα περνούσα τέτοια ώρα μόνη μου στο σπίτι!
Φάγαμε όλοι μαζί ακούγοντας σχόλια για τον αδερφό μου που προτίμησε να πάει εκδρομή απο το να έρθει να δει τους γονείς του και να φάμε όλοι μαζί σαν οικογένεια...μπλα μπλα μπλα...Μετά η συζήτηση πέρασε σε μένα όπου άκουγα χωρίς να απαντάω οτι έπρεπε να έρχομαι να με βλέπουν πιο συχνά.Μία φορά τη βδομάδα δεν ήταν αρκετή κατα τη γνώμη τους.
"Θα μείνεις εδώ σήμερα Μαρίνα;", ο Πατέρας μου.
"Όχι θα φύγω σε λίγο".
"Γιατί δεν μένεις να φύγεις αύριο;", είπε ο Πατέρας μου επιμένοντας.
Σιγά μην φύγω και μεθαύριο ήθελα να του πω."Έχω δουλειά το απόγευμα Μπαμπά".
"Τι δουλειά έχεις να κάνεις Κυριακάτικα;Μεσ' το μεσημέρι θα φύγεις;Κάνει ζέστη να φύγεις αργότερα που θα δροσίσει", είπε η Μητέρα μου με τρόπο που δεν έπαιρνε αντίρηση..
Την κοίταξα με απόγνωση.Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα και με τους δύο ταυτόχρονα.Τελικά αποφάσισα οτι έπρεπε να φύγω πριν με τρελάνουν εντελώς.Και να τους ξαναεπισκεφτώ...σε 2-3 χρόνια πάλι.
"Γιατί δεν τρως;Πάλι δίαιτα κάνεις;Έχεις αδυνατίσει το ξέρεις;", είπε η Μητέρα μου.
"Μαμά δεν κάνω δίαιτα και δεν έχω αδυνατίσει.Έχω πάρει 2 κιλά."
"Ναι όλες οι σύγχρονες κοπέλες τα ίδια λέτε.Και μετά σας τρέχουμε στους γιατρούς για νευρική ανορεξία!"
"Έχει δίκιο η μητέρα σου.Να μην κάνεις δίαιτες".
'Αφησα να περάσει το υπόλοιπο γεύμα κάνοντας οτι συμφωνώ με οτι έλεγαν.Μέσα σε όλα άκουσα και το οτι στους άντρες δεν αρέσουν οι πολύ αδύνατες κοπέλες και οτι γι αυτό δεν έχω παντρευτεί και να πάρω παράδειγμα απο την κόρη της κυρίας Ειρήνης που είναι 80 κιλά και έχει παντρευτεί 3 φορές!!!Τώρα αυτό δεν ξέρω αν στέκει σαν παράδειγμα.Δηλαδή θα ήταν καλύτερα να έχω πάρει 25 κιλά και να έχω χωρίσει 3 φορές απο το να είμαι όπως είμαι τώρα;Ουφφ!
Έφυγα κακήν κακως με την Μητέρα μου να τρέχει απο πίσω με μία τσάντα γεμάτη τάπερ.Κλασικά το φαγητό της μανούλας είναι καλύτερο και πιο υγιεινό απο οτι μαγειρεύω εγώ.Πήρα τα τάπερ κι εξαφανίστηκα ξέροντας οτι θα έπρεπε να δώσω μάχη για να μην τα πάρω.Τι ήταν κι αυτό;Ευτυχώς τελείωσε!Δεν μου έφτανε ο πόνος μου με ζάλισαν κι απο πάνω!